Archiwa kategorii ‘Opakowanie’
Miło mi przedstawić fotorelację z uroczystego, podwójnego recitalu premierowego w ramach którego po raz pierwszy publicznie zademonstrowany został album oraz zaprezentowane zostały utwory z płyty. Koncert odbył się w niedzielę 27 maja 2012 w Starej Pomarańczarni na terenie Łazienek Królewskich w Warszawie.
Zapraszamy do obejrzenia zdjęć pierwszych egzemplarzy albumu „Przejrzyste dźwięki” w kolekcjonerskich opakowaniach!
Pudełka mają relatywnie spore rozmiary. Są to sześciany z pleksi o boku 14cm. Pozwala to łatwo wyjmować i wkładać krążek.
Przygotowany został jeden, dość nowoczesny motyw graficzny w dwóch wersjach kolorystycznych: zielonej oraz niebieskiej. Motyw ten opiera się na wykorzystaniu kropek o coraz mniejszej średnicy. Dzięki temu ścianki boczne przy podstawie są niemal w całości zabarwione, natomiast patrząc ku górze, bryła staje się coraz bardziej transparentna. Grafika naniesiona jest na przednią i boczne ścianki.
Nasycenie barwy pudełka zdaje się zmieniać w zależności od natężenia i kąta padania światła.
Aby wyjąć płytę, należy podnieść przezroczystą przykrywkę. Sama płyta leży na dodatkowej, przekątnej ściance i jest osadzona na podwójnej filcowej podkładce uniemożliwiającej przesuwanie i zarysowanie krążka. Szata graficzna płyty jest w jednej wersji kolorystycznej (szarej) i nawiązuje do grafiki opakowania.
Album dostępny będzie na razie w limitowanym nakładzie 150 egzemplarzy.
Koncepcja pudełka zaczęła się oczywiście od jednej z najprostszej z form tzn. od sześcianu. Już w samym sześcianie można płytę umiejscowić w kilku dobrych płaszczyznach, żeby była zgrabnie zaprezentowana.
Można taki sześcian równie przyciąć – na rogu, na kilku rogach, całych ścianach. Można tworzyć piramidy, ostrosłupy, stożki walce, elementy półkoliste i inne wizje mniej lub bardziej mgliste. Potem pojawia się cała rodzina brył będących zlepieniem dwóch bądź jakąś formą ich przycięcia. Wśród nich można znaleźć sporo ładnych propozycji zawierających jedną bądź więcej osi symetrii, czyli czegoś co oczy podświadomie lubią. A w każdej z takich brył zapewne jest kilka ładnych możliwości umiejscowienia płyty…
Już na samym wstępie jest więc olbrzymia paleta możliwości.
W tym momencie warto wrócić do fazy koncepcyjnej, gdy jeszcze projekt był jedynie w sferze planów. W ramach konsultacji doszliśmy z Lio do wniosku, że pomysł ładnego opakowania do płyty jest trafiony. I stwierdziliśmy, że razem przystąpimy do projektu, bo pozostałe elementy również wymagają starannego zaplanowania i wykonania.
Lio już wcześniej dała się poznać z kreatywnej strony przy wytwarzaniu ręcznej biżuterii wg własnych pomysłów. Poza tym ma całkiem odmienne podejście do wszystkiego, co pozwala wnieść dużo świeżości do projektu.
W myśl hasła „design matters” należy dołożyć szczególnej staranności, aby produkt ładnie oprawić. Tym bardziej jeśli sam ma on znamiona artystyczne. Ludzie nadają ładnym obrazą piękne ramy i książki przyozdabiane są w ładne oprawy (co, jak by się nad tym głębiej zastanowić, nie jest do końca oczywiste).
Z drugiej strony płyta to płyta. Po umieszczeniu jej w zbyt oryginalnym środowisku nikt nie pozna, że w pudełku jest krążek. Co zrobić, żeby było to jasne dla odbiorcy? Albo będzie przypominało tradycyjne pudełko albo będzie miało dziwne kształty, ale będzie można dojrzeć, że w środku jest krążek. [Można też podpisać: Uwaga, w środku płyta CD…]
Na myśl przyszło proste, oryginalne rozwiązanie, które się udało streścić w kilku zdaniach:
W odróżnieniu od standardowych pudełek, koncepcja przewiduje stworzenie wysokiej, przezroczystej bryły wykonanej z tworzywa sztucznego. Płyta będzie usytuowana w środku na specjalnym stelażu zapewniającym odpowiednią jej prezentację a także stabilność, która uchroni ją przed porysowaniem. Napisy tytułowe umieszczone na przedniej ściance będą spełniały rolę półprzezroczystej okładki. Całość kompozycji zostanie uzupełniona stosownie dobranym nadrukiem na płytę.
Pudełko ma w sposób elegancki i transparentny eksponować płytę umieszczoną w środku.
Od początku projektu było jasne, że sama muzyka to nie wszystko. Projekt wymagał czegoś więcej. Oprócz dźwięków ważne będzie także ich podanie. Koncepcje były różne i niektóre wydają się być na tyle intrygujące, że mogą być jeszcze długo podejściem świeżym, więc może uda się je jeszcze kiedyś przy innej okazji wykorzystać.
Ostateczny pomysł z perspektywy czasu wydaje się mało odkrywczy, ale zrodził się po długim zastanowieniu i wydaje się być banalnie sprytny. Chodzi o wydanie albumu w ładnym kolekcjonerskim opakowaniu o zupełnie innym formacie niż standardowe płyty CD. W tym momencie można się zastanawiać dlaczego właściwie wcześniej nie było to rozwiązanie specjalnie popularne, ale biorąc pod uwagę fakt że ten album do sklepów muzycznych raczej nie trafi, nie ma potrzeby ograniczać się do wymiarów standardowej płyty kompaktowej.
