Występ na festiwalu Śladami Marzeń

Poznański festiwal Śladami Marzeń był pierwszym festiwalem podróżniczym, na którym miałem okazję zaprezentować projekt rowerowej trasy koncertowej po Europie – Pianomatyk Bike Tour.

Program festiwalu był bogaty a czasu niewiele, stąd finalnie organizatorzy zaproponowali formułę mini-recitalu podróżniczego z pokazem slajdów w tle przed rozdaniem nagród za najlepsze wyprawy. Grałem przy tym na swoim przenośnym instrumencie – tym samym który pojawiał się na zdjęciach z trasy.

Sala festiwalowa na Międzynarodowych Targach Poznańskich wypełniona była tłumnie zgromadzoną publicznością i niezmiernie cieszy mnie pozytywne przyjęcie na tego rodzaju imprezie i głosy, że taki muzyczny moment na oddechu na imprezie podróżniczej był bardzo dobrym pomysłem.

Jednocześnie cieszę się, że po kilku nieudanych podejściach wreszcie udało mi się zagrać w Poznaniu!

Podsumowanie 2018r i plany na 2019r

 Rok 2018 był intensywny i całkiem udany:

  • Przede wszystkim udało się dokończyć projekt Rowerowej Trasy Koncertowej (Pianomatyk Bike Tour) – etapami z Berlin do Brukseli (czerwiec) oraz z Brukseli do Paryża (wrzesień), grając sporo różnorodnych koncertów (m.in. domowych czy na traktorze) i poznając wspaniałych ludzi! (czytaj podsumowanie całego projektu).
  • Przygotowałem nowy, filmowo-elektroniczny materiał, który wykonywałem w Chmurach w Warszawie (czytaj więcej), w Teatrze Boto w Sopocie (czytaj więcej) oraz na Boskim Fest nad Brdą w Janowie (czytaj więcej).
  • Przygotowaliśmy też w trio Ensamble Squad materiał do filmu niemego na żywo (czytaj więcej)
  • Wziąłem udział w konkursie Instant Composers Contest na festiwalu Transatlantyk i dotarłem do Finału (czytaj więcej).
  • Miałem też okazję 2 razy wystąpić w Pianosalonie Steinway & Sons (czytaj więcej o drugim koncercie) oraz zagrać na Gali Ambasadorów Wschodu w Janowie Podlaskim (czytaj więcej)
  • Zrobiłem też muzykę pod animację do pracy dyplomowej „Sierociniec” (premiera w przyszłym roku).
  • Do tego trzeba dodać spotkanie muzyczno podróżnicze w siedzibie Google w Warszawie (czytaj więcej) oraz kilka wywiadów radiowych o trasie (m.in. czytaj więcej: Czwórka, Radio Kampus).
Plany na 2019r. są dość ambitne:
  • Przede wszystkim chciałbym skupić się na nagraniu i opublikowaniu materiału muzycznego – jakby się udało to najlepiej zarówno akustycznego, dobrze ogranego jak i filmowo-elektornicznego.
  • Poza tym zamierzam odwiedzić kilka festiwali podróżniczych i muzycznych z opowieścią o trasie rowerowej i recitalami podróżniczymi – pierwsza okazja już 3 lutego w Poznaniu podczas 7. Festiwalu podróżniczego „Śladami Marzeń” (czytaj więcej).
  • Będę chciał także podsumować projekt trasy rowerowej w nieco nietypowej formie. Spodobał mi się pomysł muzycznych podróży i mam kilka różnych pomysłów zarówno jeśli chodzi o formę podróży jak i trasy.
  • Mam nadzieję, że muzyka pod animację przyczyni się do kolejnych opracowań muzycznych pod produkcje filmowe.
  • Do tego ostatnimi czasy pojawiło się kilka opcji różnorodnych kolaboracji – może coś fajnego z tego zaowocuje.
  • W wolnych chwilach chciałbym też kontynuować spisywanie nut oraz pobawić się aranżacjami na więcej instrumentów.

Jest co robić, zatem do usłyszenia!

Recital podróżniczy na poznańskim festiwalu Śladami marzeń

Miło mi ogłosić, że będę miał przyjemność wystąpić z krótkim recitalem podczas 7. Festiwalu Podróżniczego „Śladami Marzeń” w Poznaniu. Oprócz samego grania będzie to również okazja by zademonstrować zdjęcia z trasy Pianomatyk Bike Tour.

Festiwal będzie odbywał się w dniach 1-3 lutego 2019r na terenie Międzynarodowych Targów Poznańskich w pawilonie 15, sala G.1. Festiwal jest imprezą towarzyszącą Targom Regionów i Produktów Turystycznych Tour Salon.

Mój występ odbędzie się ostatniego dnia festiwalu (tj. w niedzielę 3 lutego) ok. godz. 14.15 – przed ogłoszeniem wyników konkursu festiwalowego „O Złoty Ślad”.

Więcej szczegółów oraz informacje na temat pełnego programu oraz biletów można znaleźć na stronie festiwalu oraz na wydarzeniu na Facebooku.

Do zobaczenia i usłyszenia!

Po występie – Jazz Meets Folk

Po raz kolejny Pianosalon Steinway & Sons okazał się być bardzo sympatycznym miejscem do występu i tym milej było powrócić do punktu wyjścia po skończonej „rowerowej trasie koncertowej”.

Oprócz porcji muzyki (w tym kilku nowości) miałem ze sobą także serię zdjęć z II i III etapu wyprawy, które złożyły się na mini wystawę na pulpitach fortepianów zgromadzonych w drugiej części sklepu.

Tym razem koncert odbył się w podwójnej konfiguracji – po moim solowym recitalu zagrał zespół Milczennik prezentujący miejsko-warszawską odmianę folku. Jego lider, Andrzej, przez wiele lat był kierownikiem tego salonu, więc z sentymentem mógł się zaprezentować w znanej sobie doskonalne scenerii.

Do końca grudnia jeszcze zostało trochę dni, ale to najpewniej był ostatni oficjalny występ Pianomatyka w tym roku…

 

 

Jazz meets Folk

Serdecznie zapraszam na specjalny podwójny koncert w Pianosalonie Steinway & Sons w Warszawie!

W najbliższy piątek na jednej scenie, tego samego wieczoru spotkają się przedstawiciele dwóch (na pierwszy rzut ucha) nie pasujących do siebie gatunków muzycznych – jazzu oraz folku.

Zagrają:
Pianomatyk (jazz) i Milczennik (folk).

Podczas koncertu odbędzie się także mini wystawa zdjęć z niedawno zakończonego projektu „rowerowej trasy koncertowej” – Pianomatyk Bike Tour (Warszawa-Berlin-Bruksela-Paryż). Będzie to też symboliczny powrót do punktu wyjścia – w Pianosalonie odbył się koncert inaugurujący projekt w maju 2017r.

Kiedy i gdzie:

30 listopada (piątek), WarszawaPianosalon Steinway & Sons, ul. Ordynacka 10/12, godz 19.00.
Wystąpią: Pianomatyk oraz Milczennik. Przejdź do wydarzenia na Facebooku.

Gala Ambasadorów Wschodu 2018 – Janów Podlaski

W sobotę 10 listopada miałem niezwykle przyjemną okazję wystąpić na Zamku Biskupim w Janowie Podlaskim podczas Gali Ambasadorów Wschodu 2018.

W tym roku przypadała 5 edycja tej inicjatywy, której celem jest promowanie działań mających szczególną wartość dla obszaru Polski Wschodniej. Laureatom rozdano statuetki m.in. w takich kategoriach jak „Projekt”, „Samorząd”, „Turystyka”, „Kultura i Sztuka”, „Społecznie odpowiedzialny”. Przyznano również tytuł „Honorowy Ambasador Wschodu”, który w tym roku trafił do prof. Andrzeja Strumiłło, artysty, poety, malarza i fotografa.

Miałem okazję wystąpić podczas oficjalnej kolacji poprzedzającej aukcję dzieł sztuki. Ponadto zagrałem też kilka melodii we foyer po zakończeniu wydarzenia właściwego na zabytkowym fortepianie z XIX wieku. Galę uświetnił także występ ludowego zespołu „Czeremszyna”, którego członkowie grali m.in. na takich pięknych instrumentach jak bałałajka basowa czy cymbały.

Wyprawa na wschód okazała się także okazją do niezapomnianych spotkań, opowieści z trasy Pianomatyk Bike Tour a także poznania kilku ciekawych miejsc w okolicy. Oprócz samego Zamku Biskupiego, niedawno pięknie odnowionego, oglądałem także słynne stajnie w Janowie Podlaskim, pięknie odrestaurowany Pałac w Cieleśnicy, a także Pracownię Sztuki Użytkowej RE, gdzie stworzono m.in. statuetkę wręczaną laureatom gali.

Pomysłodawcą i organizatorem Gali Ambasadorów Wschodu jest wydawca magazynu „Kraina Bugu”. Polecam serdecznie jego lekturę, bo jest to pismo naprawdę unikatowe w swojej postaci – przepięknie wydane i wypełnione artystycznymi fotografiami i opowieściami z regionu.

Pełna mapa rowerowej trasy koncertowej

Tak mniej więcej wyglądała pełna trasa projektu rowerowej trasy koncertowej – Pianomatyk Bike Tour, w podziale na 3 odcinki, tj.:
Etap I: Warszawa-Berlin (ok. 750km)
Etap II: Berlin-Bruksela (ok. 950km, ale jakby dodać wszystkie odcinki specjalne oraz „skróty” to pewnie by wyszło spokojnie ponad 1000km)
Etap III: Bruksela-Paryż (ok. 450km)

Dodatkowo po etapie II pojechaliśmy autobusem do holenderskiej Leidy – bardziej aby odpocząć, ale przy okazji też odbył się też i domowy koncert, zatem to miasto także pokazałem na mapce.

Recital w Bibliotece Polskiej w Paryżu

Koncert pod nazwą A la frontière entre les musiques de films et le jazz w Bibliotece Polskiej w Paryżu stanowił oficjalne zakończenie koncertowe III-go, a zarazem ostatniego etapu projektu rowerowej trasy koncertowej Pianomatyk Bike Tour.

Wydarzenie miało miejsce w bardzo szczególnym miejscu – Bibliotece Polskiej w Paryżu, która funkcjonuje w sercu stolicy Francji od połowy XIX wieku i jest ściśle związana z polską emigracją po powstaniu listopadowym oraz Towarzystwem Literackim (działającym obecnie jako Towarzystwo Historyczno-Literackie, które zarządza biblioteką) i takimi postaciami jak książę Adam Jerzy Czartoryski, Adma Mickiewicz czy Julian Ursyn Niemcewicz. Obecnie Towarzystwu przewodniczy prof. Kazimierz Piotr Zaleski.

Biblioteka mieści się w samym centrum Paryża na Wyspie św. Ludwika przy Quai d’Orléans 6, nieopodal Katedry Notre Dame.

Występ miał miejsce w ramach europejskich dni dziedzictwa (Les Journées européennes du patrimoine) funkcjonujących na zasadzie analogicznej do polskich Nocy Muzeów. W ten weekend otwartych dla zwiedzających zostało wiele muzeów, a także część oficjalnych budynków francuskiej administracji publicznej (w tym Pałac Elizejski, czyli siedziba Prezydenta Francji). Swoje zbiory otworzyła również Biblioteka Polska, która dodatkowo postanowiła zaoferować muzyczne atrakcje dla licznie przybywających gości z różnych zakątków świata.

W ten oto sposób – polskim akcentem w historycznym miejscu – udało się uroczyście zakończyć trasę. Czas zacząć myśleć o kolejnych projektach. Au revoir!

W Paryżu

Ciężko w to uwierzyć, ale naprawdę udało się dotrzeć do ostatniego zaplanowanego celu w ramach trasy Pianomatyk Bike Tour!

Tym razem nie trzeba się spieszyć i zostało kilka dni na odpoczynek, zwiedzanie i wspomnienia z wcześniejszych pobytów oraz oczywiście koncert finałowy.

Zatrzymujemy się na przedmieściach i tak czy inaczej rower pozostaje świetnym środkiem do przemieszczania się po Paryżu. Warto jednak mimo wszystko wspomagać się nawigacją, bo mimo, że stolica Francji posiada sporo ścieżek rowerowych, wiele z nich jest tylko jednokierunkowych tylko z jednej strony jezdni, a w drugą stronę można jechać ze sznurem aut, po równoległym bulwarze lub np. z drugiej strony Sekwany. Pierwszy przejazd „na czuja” jest trochę chaotyczny, potem zaczynamy rozumieć jak ten system tu funcjonuje.

Maseczki z filtrami przeciwsmogowymi nie są szczególnie popularne, ale w powietrzu zapach spalin jest mocny. Najbliższa niedziela ma być dniem dziedzictwa historycznego połączonym z dniem bez samochodu i w obrębie całego miasta władze wprowadzają całkowity zakaz jazdy autami. Zapowiada się niezła jazda, ale my już będziemy wtedy w drodze powrotnej.

Przez Pikardię

Niedaleko za Arras kończy się przygraniczny region Nord-Pas-de-Calais, z którego niepostrzeżenie dostaliśmy się do Pikardii. W 2016r. w wyniku reformy administracyjnej oba regiony zostały połączone i w ten sposób powstał nowy duży region Hauts-de-France ze stolicą w Lille. Lille już znamy, a kolejny miastem docelowym na trasie było Amiens, stolica drugiego z połączonych regionów.

Wkroczyliśmy na słabo zaludnione tereny typowo rolnicze, gdzie jako urozmacienie co jakiś czas można było spotkać „kolonie” wiatraków.

W jednej z wiosek, która spawiała wrażenie wymarłej, złapałem „kapcia” w kole od przyczepki. Nagle z różnych zakątków zaczęli się pojawiać zaintrygowani i pomocni mieszkańcy, więc okolica okazała się wcale nie być tak opuszczona.

Najciekawszy fragment trasy zaczął się przed miejscowością Corbie. Zjechaliśmy wtedy niemal górską serpentyną w dolinę rzeki Sommy, na obrzeża terenu znanego z największej bitwy I wojny światowej. W miejscowości tej wjechaliśmy na rowerową ścieżkę pamięci wiodącą wałem wzdłuż wolno meandrującej rzeki ograniczoną z drugiej strony bagnami. Przed samym Amiens fragmenty rzeki zmieniają się w dość spektakularne rozlewiska gęsto porośnięte lilami wodnymi.

W Amiens Somma dzieli się na gęstą sieć niewielkich kanałów, tworząc dość unikalny system licznych ogródków otoczonych wodą nazywany les Hortillonnages. Ciężko to dobrze zobrazować na fotografii, ale w rzeczywistości i na mapie wygląda dość unikatowo. Dość powiedzieć, że nasz gospodarz mieszkał dość blisko centrum miasta w niewielkim domku, na tyłach którego uprawiał nieco warzyw na własny użytek mając także dostęp do kanału i własną łódkę. Zapraszał nas nawet do wypłynięcia zastrzegając, że łatwo jest się zgubić na tym terytorium. Ostatecznie pojechaliśmy rowerami obejrzeć centrum i piękną gotycką katedrę znaną z wieczornych pokazów będących komputerowymi wizualizacjami na fasadzie.

W samym Amiens nie zaplanowaliśmy ostatecznie koncertu, chociaż była ciekawa opcja wystąpienia na lokalnym bio-bazarze. Wymagało to jednak pozostania w mieście kolejnych 2 dni, których niestety nie mogliśmy poświęcić. Mimo to objeżdżając stare miasto spróbowałem pograć na kolejnym dworcowym pianinku. Niestety tak jak w Lille instrument również nie był sprawny.

Następnego dnia czekał nas najdłuższy odcinek trasy (ponad 100km) zwieńczony koncertem w zameczku pod miejscowością Chantilly, znaną ze sporego zamku oraz hipodromu. Na szczęście tego dnia wiatr nam odpuścił, dzięki czemu dość sprawnie udało nam się przemieścić. Zameczek w Orry-la-Ville jest siedzibą regionalnego parku naturalnego Oise-Pays de France. Tym razem gościła nas Louise, jedna z pracownic tej organizacji, która zaproponowała organizację wydarzenia muzycznego dla swoich współpracowników i przyjaciół na tyłach tego pięknego budynku.

Z Orry-la-Ville do samego Paryża zostało już niewiele kilometrów, które pokonaliśmy zahaczając o dawne cysterskie opactwo Abbye de Royaumont, w którym odbywają się dziś m.in. ciekawe wydarzenia kulturalne i dość znany festiwal muzyczny.

Powrót do góry