W tym roku mam przyjemność pojawić się na dwóch imprezach podróżniczych kontynuując przerwaną przez Covid serię recitali podróżniczych na tego typu imprezach.

Pierwszym z nich to festiwal w Cieszynie, mieście które znałem do tej pory głównie ze swego pogranicznego położenia niebędący świadomym ile atrakcji w sobie zawiera. Jedną z ich jest przepiękny rynek i położony obok niego Cieszyński Ośrodek Kultury – Dom Narodowy z niezwykle stylową salą koncertową.

To już trzecia edycja festiwalu poświęconego nie tylko wyjazdom w miejsca odległe ale również zwracającego uwagę na podróżowanie odpowiedzialne. W tym kontekście czuję, że moja rowerowa odyseja mająca za celu także dzielenie się muzyką z osobami spotykanymi po drodze jest dobrym przykładem takiego odpowiedzialnego podejścia.

Do listy nieoczywistych miejsc koncertowych doliczam sobie dzisiaj przestrzeń w jednym z nowych wieżowców, w której dla pracowników miałem okazję zagrać podwójny recital koncertowy – na rozpoczęcie pracy oraz w drodze do domu…

Reakcje były bardzo pozytywne – publiczność dopytywała o kolejne takie inicjatywy!

fot. Ł. Latoszek

Zakończyła się pierwsza edycja Piano Day 2023 w Miejskim Centrum Edukacyjno-Kulturalnym w Markach. Podczas tego jednodniowego festiwalu skupionego wokół fortepianu w różnych odsłonach stylistycznych publiczność (która wypełniła po brzegi nowoczesną sala MCER, tj. ok 350 osób) mogła usłyszeć zarówno utwory klasyczne jak i jazzowe.

Ze swej strony miałem przyjemność rozpocząć festiwal. Aby nadać nieco indywidualnego kolorytu w porównaniu do pozostałych pianistów w swoim solowym występie wspomagałem się dzwonkami chromatycznymi (pot. cymbałkami), canonem oraz metronomem i sądząc po reakcji publiczności udało mi się godnie otworzyć wieczór.

Dziękuję za serdeczne przyjęcie oraz gratuluję pozostałym wykonawcom świetnych wykonań!

Weekend wolnych muzyków w ramach FreeMind Festival minął pod znakiem muzyki przeróżnej, przy czym sam miałem w tym swój spory udział. Po raz pierwszy bowiem jako Pianomatyk wystąpiłem z solowym recitalem pianistycznym oraz w rockowej odsłonię w ramach Art of Illusion. Rockowych akcentów było więcej, a zgromadzona publiczność (i artyści zresztą też) nocowali pod namiotami, stąd same nachodziły skojarzenie z festiwalem Woodstock.

Jak widać w atmosferze wakacyjnej publiczność jest otwarta na łączenie gatunków stąd być może w przyszłości rozszerzę uczestnictwo w podobnych imprezach. Jedynie na przyszłość do przemyślenia zostają ustalenia co do warunków pogodowych i godziny występu, bo jak się okazuje, w upale gra się po prostu bardziej ociężale…!

W tym roku w ramach wydarzenia Piano Day 2022 jako Pianomatyk miałem przyjemność wystąpić z recitalem w gościnnych progach Pałacu Ostromecko.

W tym stylowym obiekcie (tzw. Pałacu Nowym) na tej samej sali balowej w  miałem już przyjemność wystąpić w październiku 2016 roku, podczas koncertu rejestrowanego i następnie retransmitowanego przez Polskie Radio PiK w Bydgoszczy.

Tym razem transmisji nie było, ale wzbogaciłem instrumentarium o dzwonki chromatyczne, cajon oraz duet z… metronomem. O ile dzwonki od dłuższego czasu pojawiają się na moich recitalach, o tyle 2 kolejne elementy zostały odebrane bardzo pozytywnie, więc myślę że będę również musiał je włączyć na stałe do programu!

W skład kompleksu pałacowego wchodzi tzw. Pałac Stary, obiekt mniejszy, który gości obecnie niezwykle wartościową kolekcję starych pianin i fortepianów utworzoną przez Andrzeja Szwalbego. Podczas swojej Rowerowej Trasy Koncertowej Pianomatyk Bike Tour w 2017 r. zatrzymałem się z krótką wizytą w pałacu i zwiedziłem tę unikatową kolekcję.

Mimo (miejmy nadzieję kończącej się już) pandemii niedawno odbył się jubileuszowy, 100-tny koncert w Otwartej Pracowni Jazdów – drewnianym domku fińskim w centrum Warszawy.

Na wystawie fotografii z tej okazji załapało się zdjęcie z mojego koncertu numer 23, który odbył się w listopadzie 2017 r. Ciekawe czy ktoś to jeszcze pamięta…?

Z uwagi na warunki akustyczne związane z drewnianą konstrukcją obiektu, a także cudownie ciepłą atmosferę z słuchaczami siedzącymi dookoła klimatycznej izby, obiekt gościł w swoich skromnych progach szereg koncertów, które wspominam jako wydarzenia z najwyższej półki. A jeśli dodać do tego jam session, które odbywały się po nich, to lista muzycznych wspomnień staje się jeszcze bardziej wyjątkowa!

Mam nadzieję, że lista występów będzie się jeszcze długo rozwiała i już niebawem obchodzona będzie dwusetna rocznica!

To był magiczny listopadowy wieczór w Oranżerii Kultury w Lidzbarku Warmińskim!

Ten zabytkowy kompleks był letnim pałacem Biskupa Ignacego Krasickiego i w ostatnim okresie został przepięknie odrestaurowany wraz z otaczającymi ogrodami.

Wydarzenie odbyło się w pięknej historycznej sali z przestrzennymi oknami, z których w dzień rozpościera się widok na ogród i położone poniżej stare miasto z dawną katedrą biskupów warmińskich na czela. Na ścianach podczas renowacji odkryto fragmenty oryginalnych fresków i pieczołowicie je zakonserwowano, a z sufitu zwisa ozdobny żyrandol.

Tym razem miałem okazję zagrać znajdującym się tu białym fortepianie dla publiczności siedzącej półkoliście wokół instrumentu. Korzystając z dostępności stelaży malarskich udostępniłem także wielkoformatowe fotografie z Rowerowej Trasy Koncertowej, które można było obejrzeć dookoła sali.

Co ciekawe, nie był to pierwszy raz kiedy można tu było usłyszeć muzykę Pianomatyka. W grudniu 2017 r. moje utwory wykonała tam Basia Drążkowska, która podobnie jak ja również jeździ na rowerze i gra na fortepianie, choć akurat tamtej zimy na wydarzenie dotarła w bardziej tradycyjny sposób.

W obiekcie mieści się także Miejska Biblioteka Pedagogiczna i to właśnie w czytelni, wśród regałów książek miałem przyjemność przygotowywać się do występu. Muszę przyznać, że było to jedno z bardziej eleganckich miejsc za kulisami, w których oczekiwałem na wejście na scenę!

Koncert w Chełmnie otwierał 6-tą edycję festiwalu „Perspektywy – 9 Hills Festival”. Program festiwalu w tym roku był wyjątkowo bogaty i mimo że w dniu otwarcia imprezy pogoda nie do końca dopisała, to finalnie kolejne dni umożliwiły sprawną organizację prawie wszystkich planowanych atrakcji.

Inauguracja tegorocznej edycji na której miałem przyjemność wystąpić odbyła się w starym budynku kościoła pw. Piotra i Pawła, należącym niegdyś do zakonu dominikanów. Według podań jego charakterystyczna fasada z czerwonej cegły stanowiła inspirację dla katedry warszawskiej.

O ile z zewnątrz świątynia zachowała architekturę gotycką charakterystyczną dla tego regionu, to wnętrze zostało zmodyfikowane w stylu bardziej barokowym (wraz z przepięknym ołtarzem). W późniejszym okresie parafia została powierzona Ewangelikom, co również znalazło odbicie w wystroju (stąd m.in. białe ściany). Jednym słowem mamy tu ciekawą i oryginalną mieszankę stylistyczną.

Z racji olbrzymiej kubatury w kościele panował spory pogłos, co jest zawsze sporym wyzwaniem dla muzyków, niemniej mam nadzieję że skutecznie udało się go kontrolować i zapewniał dodatkowe walory dźwiękowe. Mam też nadzieję, że lekkie dogłośnienie umożliwiło dobry odbiór i większą selektywność niezależnie od miejsca zajętego przez słuchaczy.

Mimo kolejnego roku COVID-owego organizatorzy byli przekonani, że festiwal na pewno się odbędzie w jakiejś formie. Udało się ostatecznie trafić w okres, w którym wirus nieco odpuścił i (stosownie do możliwości) wydarzenie przyciągnęło licznych entuzjastów. Bardzo się cieszę, że mój powrót na scenę po przerwie związanej z pandemią mógł nastąpić w tak miłych okolicznościach i że mogłem zaprezentować w programie kilka niespodzianek i nowości, w tym utwór skomponowany specjalnie na ten wieczór, inspirowany nazwą festiwalu (m.in. w metrum 9/8, w tonacji h-moll itp).

Dziękuję organizatorom za zaproszenie i gratuluję świetnej organizacji. Podpatrując biuro festiwalowe od kuchni widziałem zaangażowanie wielu środowisk, dzięki którym powstał ten wyjątkowy festiwal przygotowany przez mieszkańców z myślą o mieszkańcach.

Przy takiej mobilizacji kolejna, siódma już edycja, będzie na pewno udana!

Tym razem dalsze obowiązki nie pozwoliły na uczestniczenie w pozostałych wydarzeniach, nie mniej za rok, już jako zwykły gość, być może uda się w pełni nadrobić zaległości?

Jest mi niezmiernie zapowiedzieć, że będę miał przyjemność otwierać tegoroczną edycję niesamowitego festiwalu Perspektywy – 9 Hills Festiwal w Chełmnie.

Festiwal jest wielkim świętem miasta, podczas którego odbywa się szereg różnorodnych wydarzeń kulturalnych, nie tylko muzycznych.

Jak informują organizatorzy:

„Perspektywy – 9 Hills Festival to trzydniowe spotkanie ze sztuką w murach średniowiecznego Chełmna (woj. kujawsko-pomorskie). Wydarzenie jest wynikiem współpracy mieszkańców, którzy co roku w połowie sierpnia otwierają bramy swojego miasta (kościołów, piwnic i własnych podwórek), aby udowodnić, że Chełmno to miasto, w którym można odbyć prawdziwą podróż w czasie, a to, co tradycyjne, spotyka się w nim z tym, co współczesne.

Powstanie festiwalu ma wymiar niezwykle symboliczny. Dziewięciu wzgórzom, na których leży Chełmno, przypisano opiekę dziewięciu starożytnych muz Apolla (Calliope, Clio, Erato, Euterpe, Melpomene, Polihymnia, Thalia, Terpsichore, Urania). W rezultacie festiwal łączy w sobie różnorodne formy sztuki – Sztukę Przeszłości, Sztukę Miłości, Sztukę Przestrzeni, Sztukę Ruchu, Sztukę Życia, Sztukę Widzenia, Sztukę Radości, Sztukę Słyszenia i Sztukę Fantazji, scala wydarzenia z dziedziny teatru, filmu, muzyki, fotografii, historii, fantastyki, street artu i tańca.„

Tegoroczna edycja odbędzie się w dniach 6-8 sierpnia 2021r.

Więcej szczegółów można znaleźć na stronach festiwalu i w social mediach:

https://www.9hf.pl/festiwal.php

https://www.facebook.com/9HillsFestival/